Την περασμένη εβδομάδα τέσσερα πλοία του ναυτικού των ΗΠΑ και ένα της Μ. Βρετανίας επιχείρησαν από κοινού στον Αρκτικό Κύκλο και συγκεκριμένα στη Θάλασσα του Μπάρεντς (Barents Sea). Επρόκειτο για τα αντιτορπιλλικά Arleigh Burke Destroyers USS Donald Cook, USS Roosvelt, USS Porter, USNS Supply (T-AOE-6) και τη βρετανική φρεγάτα HMS Kent. Τα πλοία συνοδεύονταν από ένα αεροσκάφος ναυτικής συνεργασίας και ένα υποβρύχιο.
Η κίνηση αυτή ασφαλώς και δεν πρόκειται για μια απλή στρατιωτική άσκηση, αλλά αντίθετα αποτελεί μια ενέργεια προβολής ισχύος δια παρουσίας σε μια περιοχή όπου το ρωσικό ναυτικό προσπαθεί να μετατρέψει σε ρωσική λίμνη. Παράλληλα, αποτελεί μια ακόμα ένδειξη ότι ο Αρκτικός Κύκλος θα αποτελέσει μια από τις περιοχές υψηλού ανταγωνισμού των Μεγάλων Δυνάμεων στο προσεχές μέλλον.
Για ποιο λόγο η περιοχή έχει τόσο υψηλή στρατηγική αξία;
Πρώτον, το επιταχυνόμενο λιώσιμο των πάγων δημιουργεί ευκαιρίες εκμετάλλευσης των θαλάσσιων και ορυκτών πόρων της περιοχής. Συναφώς, ανταγωνισμοί για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών είναι αναμενόμενοι. Η Ρωσία έχοντας τη μεγαλύτερη ακτογραμμή στον Αρκτικό Κύκλο είναι λογικό να έχει δικαιώματα για μεγαλύτερο εύρος θαλασσίων ζωνών, ωστόσο οι αξιώσεις της χαρακτηρίζονται μαξιμαλιστικές έναντι των υπολοίπων κρατών.
Δεύτερο και εξαιρετικά σημαντικό είναι η ερμηνεία την οποία θα δώσει η Ρωσία στο Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας για τη χρήση θαλασσίων ζωνών όπως η ΑΟΖ. Παραδείγματος χάριν η Κίνα στη Νότια Κινέζικη Θάλασσα αξιώνει τη μη διέλευση ξένων πολεμικών πλοίων από την ΑΟΖ της επιχειρώντας να καταστήσει την περιοχή θαλάσσια λίμνη και στρεφόμενη απευθείας εναντίον της ελευθερίας ναυσιπλοΐας (Freedom of Navigation). Μια τέτοια ερμηνεία, θα έθετε μελλοντικά σε κίνδυνο την περιοχή.
Τρίτον, το λιώσιμο των πάγων δημιουργεί νέους δρόμους για την παγκόσμια ναυσιπλοΐα μέσω των περασμάτων που έχουν ήδη δημιουργηθεί (Northwest Passage απο το Βερίγγειο προς τη Θάλασσα Barents). Η μείωση των αποστάσεων από την Ανατολική Ασία στη Βόρεια Ευρώπη θα καταστήσει την περιοχή ως νέο SLOC (Sea Lines of Communication) και τα άκρα αυτής της διαδρομής ως περάσματα υψηλής στρατηγικής αξίας (Chokepoints), ο έλεγχος των οποίων θα προσδίδει στρατηγικά οφέλη. Η Θάλασσα του Μπάρεντς έχει υψηλή αξία καθώς εκεί τελειώνει η ρωσική ακτογραμμή και κατόπιν το Northwest Passage οδηγεί στον Ατλαντικό.
Τέταρτον, το λιώσιμο των πάγων και η δυνατότητα ναυσιπλοΐας κατά το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου, αίρουν το στρατηγικό δίλημμα ασφαλείας της Ρωσίας στη Βαλτική και τον Εύξεινο Πόντο, όπου ουσιαστικά το ρωσικό ναυτικό είναι αποκλεισμένο λόγω του ελέγχου των Στενών (Kateggat και Δαρδανέλια αντίστοιχα) από χώρες μέλη του ΝΑΤΟ. Μέσω των νέων θαλάσσιων οδών ο ρωσικός στόλος και κυρίως τα ρωσικά υποβρύχια
μπορούν να αναπτυχθούν στον Ατλαντικό Ωκεανό, δημιουργώντας στρατηγικά διλήμματα και προκλήσεις στις χώρες του ΝΑΤΟ και στον έλεγχο του Βορείου Ατλαντικού. Για το σκοπό αυτό η Ρωσία έχει ήδη δημιουργήσει στην Χερσόνησο Kola μεγάλη ναυτική βάση όπου σταθμεύουν υποβρύχια και πλέον πλοία επιφανείας.
Η παρουσία λοιπόν των πλοίων ΗΠΑ και Μ. Βρετανίας έχει πολλαπλά μηνύματα προς τη Ρωσία
Πρώτον επιβεβαιώνει τη θέληση του ΝΑΤΟ να πλεύσει και να διατηρήσει παρουσία στη συγκεκριμένη περιοχή και να κατ' αυτό τον τρόπο να αρνηθεί τον έλεγχό της από το ρωσικό ναυτικό.
Δεύτερον, να δηλώσει μέσω της προκεχωρήμενης παρουσία τη βούληση για διατήρηση του ελέγχου του Βόρειου Ατλαντικού και των Στενών Γροιλανδίας - Ισλανδίας και Ισλανδίας-Νορβηγίας
και τέλος τη δέσμευση για εξασφάλιση του καθεστώτος της ελευθερίας ναυσιπλοΐας στην περιοχή του Αρκτικού Κύκλου.
Η κίνηση αυτή ασφαλώς και δεν πρόκειται για μια απλή στρατιωτική άσκηση, αλλά αντίθετα αποτελεί μια ενέργεια προβολής ισχύος δια παρουσίας σε μια περιοχή όπου το ρωσικό ναυτικό προσπαθεί να μετατρέψει σε ρωσική λίμνη. Παράλληλα, αποτελεί μια ακόμα ένδειξη ότι ο Αρκτικός Κύκλος θα αποτελέσει μια από τις περιοχές υψηλού ανταγωνισμού των Μεγάλων Δυνάμεων στο προσεχές μέλλον.
Για ποιο λόγο η περιοχή έχει τόσο υψηλή στρατηγική αξία;
Πρώτον, το επιταχυνόμενο λιώσιμο των πάγων δημιουργεί ευκαιρίες εκμετάλλευσης των θαλάσσιων και ορυκτών πόρων της περιοχής. Συναφώς, ανταγωνισμοί για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών είναι αναμενόμενοι. Η Ρωσία έχοντας τη μεγαλύτερη ακτογραμμή στον Αρκτικό Κύκλο είναι λογικό να έχει δικαιώματα για μεγαλύτερο εύρος θαλασσίων ζωνών, ωστόσο οι αξιώσεις της χαρακτηρίζονται μαξιμαλιστικές έναντι των υπολοίπων κρατών.
Δεύτερο και εξαιρετικά σημαντικό είναι η ερμηνεία την οποία θα δώσει η Ρωσία στο Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας για τη χρήση θαλασσίων ζωνών όπως η ΑΟΖ. Παραδείγματος χάριν η Κίνα στη Νότια Κινέζικη Θάλασσα αξιώνει τη μη διέλευση ξένων πολεμικών πλοίων από την ΑΟΖ της επιχειρώντας να καταστήσει την περιοχή θαλάσσια λίμνη και στρεφόμενη απευθείας εναντίον της ελευθερίας ναυσιπλοΐας (Freedom of Navigation). Μια τέτοια ερμηνεία, θα έθετε μελλοντικά σε κίνδυνο την περιοχή.
Τρίτον, το λιώσιμο των πάγων δημιουργεί νέους δρόμους για την παγκόσμια ναυσιπλοΐα μέσω των περασμάτων που έχουν ήδη δημιουργηθεί (Northwest Passage απο το Βερίγγειο προς τη Θάλασσα Barents). Η μείωση των αποστάσεων από την Ανατολική Ασία στη Βόρεια Ευρώπη θα καταστήσει την περιοχή ως νέο SLOC (Sea Lines of Communication) και τα άκρα αυτής της διαδρομής ως περάσματα υψηλής στρατηγικής αξίας (Chokepoints), ο έλεγχος των οποίων θα προσδίδει στρατηγικά οφέλη. Η Θάλασσα του Μπάρεντς έχει υψηλή αξία καθώς εκεί τελειώνει η ρωσική ακτογραμμή και κατόπιν το Northwest Passage οδηγεί στον Ατλαντικό.
Τέταρτον, το λιώσιμο των πάγων και η δυνατότητα ναυσιπλοΐας κατά το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου, αίρουν το στρατηγικό δίλημμα ασφαλείας της Ρωσίας στη Βαλτική και τον Εύξεινο Πόντο, όπου ουσιαστικά το ρωσικό ναυτικό είναι αποκλεισμένο λόγω του ελέγχου των Στενών (Kateggat και Δαρδανέλια αντίστοιχα) από χώρες μέλη του ΝΑΤΟ. Μέσω των νέων θαλάσσιων οδών ο ρωσικός στόλος και κυρίως τα ρωσικά υποβρύχια
μπορούν να αναπτυχθούν στον Ατλαντικό Ωκεανό, δημιουργώντας στρατηγικά διλήμματα και προκλήσεις στις χώρες του ΝΑΤΟ και στον έλεγχο του Βορείου Ατλαντικού. Για το σκοπό αυτό η Ρωσία έχει ήδη δημιουργήσει στην Χερσόνησο Kola μεγάλη ναυτική βάση όπου σταθμεύουν υποβρύχια και πλέον πλοία επιφανείας.
Η παρουσία λοιπόν των πλοίων ΗΠΑ και Μ. Βρετανίας έχει πολλαπλά μηνύματα προς τη Ρωσία
Πρώτον επιβεβαιώνει τη θέληση του ΝΑΤΟ να πλεύσει και να διατηρήσει παρουσία στη συγκεκριμένη περιοχή και να κατ' αυτό τον τρόπο να αρνηθεί τον έλεγχό της από το ρωσικό ναυτικό.
Δεύτερον, να δηλώσει μέσω της προκεχωρήμενης παρουσία τη βούληση για διατήρηση του ελέγχου του Βόρειου Ατλαντικού και των Στενών Γροιλανδίας - Ισλανδίας και Ισλανδίας-Νορβηγίας
και τέλος τη δέσμευση για εξασφάλιση του καθεστώτος της ελευθερίας ναυσιπλοΐας στην περιοχή του Αρκτικού Κύκλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου