100 χρόνια περίπου προτού ο μεγάλος θεωρητικός της Ναυτικής Στρατηγικής A.T. Mahan διατυπώσει τη θεωρία του για τη θαλάσσια ισχύ και το ρόλο της στην ισχύ του κράτους, ο Hamilton μέσω των Federalist papers διατύπωνε την αναγκαιότητα για δημιουργία ισχυρού αμερικάνικου Πολεμικού Ναυτικού.
Τι ήταν τα Federalist Paper;
Τα Federalist Papers είναι μια σειρά 85 άρθρων από τους Alexander Hamilton, John Jay και James Madison τα οποία εκδόθηκαν μεταξύ Οκτωβρίου 1787 και Μαΐου 1788. Τα άρθρα εκδόθηκαν σε δύο εφημερίδες The New York Packet και The Independent Journal. Σκοπός τους ήταν να πείσουν τους πολίτες της Πολιτείας της Νέας Υόρκης να υποστηρίξουν και να επικυρώσουν το αμερικανικό Σύνταγμα.
Σε ένα από αυτά τα άρθρα, το Federalist #11 (το οποίο εκδόθηκε στις 23 Νοεμβρίου 1787), ο Ηamilton επιχειρηματολογεί υπέρ του Συντάγματος τονίζοντας ότι η Ένωση των αμερικανικών πολιτειών, ενέχει οικονομικά οφέλη και θα οδηγήσει νομοτελειακά στην ευημερία και οικονομική ευρωστία του νεοσύστατου έθνους. Σύμφωνα με το Hamilton βασική πηγή πλούτου, αποτελεί το διεθνές εμπόριο. του.
Προκειμένου να εξασφαλιστεί η διεξαγωγή του διεθνούς εμπορίου απαραίτητη προϋπόθεση αποτελεί η δημιουργία ενός ισχυρού πολεμικού ναυτικού. Μάλιστα ο Hamilton αναγνωρίζει την αμφίδρομη σχέση μεταξύ Ναυτικής Ισχύος και Εμπορίου. Όπως επισημαίνει ο προερχόμενος από το εμπόριο πλούτος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία ναυτικού, το οποίο με τη σειρά του εξασφαλίζει την απρόσκοπτη διεξαγωγή του σε διεθνές επίπεδο με συνέπεια την πρόσκτηση περαιτέρω πλούτου.
Επιπρόσθετα, αναφέρει ότι για τη δημιουργία ναυτικών μονάδων θα χρησιμοποιηθούν πόροι από όλες τις πολιτείες συνεπώς όλοι θα μπορούν να κερδίσουν (δημιουργία θέσεων εργασίας).
Ποιες λειτουργίες όμως θα επιτελέσει το νεοσύστατο ναυτικό;
Ο Hamilton εκτιμά ότι οι Ευρωπαϊκές Μεγάλες Δυνάμεις θα αντιδράσουν στην άνοδο ισχύος των ΗΠΑ και θα επιχειρήσουν να διακόψουν τη διεξαγωγή εμπορίου με σκοπό να μονοπωλήσουν τα κέρδη από το εμπόριο. Για το σκοπό αυτό θα επιχειρήσουν να ελέγξουν τις γραμμές θαλασσίων επικοινωνιών. Συνεπώς ο πρώτος ρόλος που αποδίδεται στο Πολεμικό Ναυτικό είναι η προστασία των αμερικανικών πλοίων και η εξασφάλιση των θαλασσίων γραμμών επικοινωνιών αρχικά στο Δυτικό Ημισφαίριο.
Δεύτερον, ο Hamilton πιστεύει ότι ένα ισχυρό ναυτικό μπορεί να προβάλλει την ισχύ του σε υπερπόντιες αγορές προκειμένου να εξασφαλίσει εμπορικά δικαιώματα και προνόμια.
Τρίτον, ένα ισχυρό ναυτικό μπορεί να συμβάλλει στην ανάδειξη των ΗΠΑ σε σημαντική παγκόσμια δύναμη η οποία θα διαδραματίζει εξέχοντα ρόλο στη διαμόρφωση της διεθνούς πολιτικής προς οφελος των αμερικανικών συμφερόντων.
Ποιο είναι όμως το μέγεθος του ναυτικού το οποίο πρέπει να αποκτήσουν οι ΗΠΑ για να επιτύχουν την ενεργή συμμετοχή τους στη διαμόρφωση του Διεθνούς Συστήματος;
Αναγνωρίζοντας την πρωτοκαθεδρία των Ευρωπαϊκών Δυνάμεων αναφορικά με τη ναυτική ισχύ, ο Hamilton δηλώνει ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να αποκτήσουν ναυτικό τέτοιου μεγέθους που να γίνεται σεβαστό από τις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής. Αυτό θα συμβεί μόνο όταν το ναυτικό διαθέτει τέτοια ισχύ, ώστε όταν συνταχθεί με μια εκ των δύο αντιμαχόμενων Μεγάλων Δυνάμεων να μπορεί να κρίνει την έκβαση της αναμέτρησης. Με αυτόν τον τρόπο η αναγωγή των ΗΠΑ σε κρίσιμο σύμμαχο, θα συμβάλλει στην αύξηση της οικονομικής τους ισχύς.
Στα μετέπειτα χρόνια οι ιδέες αυτές του Hamilton θα τύχουν μεγάλης απήχησης και θα οδηγήσουν στη συγκρότηση ένθερμων υποστηρικτών ενός δημιουργίας ισχυρού ναυτικού, ωστόσο θα συναντήσουν την αντίδραση των λεγόμενων antinavalist οι οποίοι απέδιδαν στο ναυτικό μόνο το ρόλο της παράκτιας άμυνας. Η δεύτερη αυτή τάση δεν μπορεί να θεωρηθεί εντελώς παράλογη καθώς το νεοσύστατο έθνος αντιμετώπιζε τον κίνδυνο εισβολής από της ευρωπαϊκές δυνάμεις.
Ουσιαστικά επρόκειτο για δύο διαφορετικές προσεγγίσεις αναφορικά με τον τρόπο ισχυροποίησης του νέου έθνους. Η πρώτη (navalists) έβλεπε ως οδό ισχυροποίησης την εξωτερικευμένη και ενεργή δράση των ΗΠΑ στο Διεθνές Σύστημα, ενώ η δεύτερη εστίαζε στην εξασφάλιση της επιβίωσης μέσω της άμυνας.
Μετά τον πόλεμο του 1812 με τη Μεγάλη Βρετανία, οι ΗΠΑ πείθονται ότι η δημιουργία ενός ισχυρού ναυτικού είναι αναγκαία και μέσω της Act for the Gradual Increase of the Navy of the USA, χρηματοδοτούν τη δημιουργία ναυτικού.
Στη συνέχεια του 19ου αιώνα οι ΗΠΑ θα αναγκαστούν να στραφούν στο εσωτερικό τους για μια σειρά λόγων όπως ο εμφύλιος πόλεμος και η μακρά πολιτική αστάθεια, η ηπειρωτική επέκταση προς τη Δύση. Αυτό θα έχει ως συνέπεια στην παραμέληση της ναυτικής ισχύος.
Όταν τα ζητήματα στο εσωτερικό επιλυθούν, οι ΗΠΑ θα αναγκστούν να εξωτερικέυσουν τη δράση τους. Είναι η στιγμή, 120 χρόνια μετά το Hamilton, όπου ο ΑΤ Mahan θα αναλάβει το ρόλο να πείσει τους αμερικανούς για την αναγκαιότητα απόκτησης Ναυτικής Ισχύος, στηριζόμενος στα ίδια περίπου αξιώματα.
